وایاگرا _درمان معجزه آسا برای کژکاری جنسی در مرد
آگهی رنگارنگی در یکی از مجله های معروف، عکس زوجی را نشان می دهد که نزدیک به 70 سال دارند، لباس شیکی پوشیده اند، لبخند می زنند، و از رقص باوقاری با یکدیگر لذت می برند. این آگهی اعلام می دارد: ((قرصی که به مردان مبتلا به کژکاری نعوظی کمک می کند دوباره پاسخ دهند…. این پاسخ به طور طبیعی مثبت بوده است…… وایاگرا اجازه دهید رقص شروع شود.)) آنچه را که برخی از ناظران اجتماعی شروع ((انقلاب جنسی)) بعدی نامیده اند، رسماً در 27 مارچ 1998 آغاز شد، یعنی، زمانی که اداره ی داوری فدرال، اولین دارو به صورت قرص را برای درمان اختلال نعوظی در مرد تایید کرد.
معرفی ویاگرا معمایی را کانون توجه قرار داد که میلیونها مرد آرزوی آن را در دل نگهداشته بودند. در واقع، شرکت دارو سازی فیزر در اقدام بسیار زیرکانه ای برای تبلیغ کردن کژکاری نعوظی، سیاستمدار معروف بین المللی، باب دل را بعد از وعده ی ناموفق او برای ریاست جمهوری در سال 1996 به عنوان سخنگوی خود استخدام کرد. دل در تبلیغات تلوزیونی، اصطلاح ED ( کژکاری نعوظی) را به آمریکاییها معرفی کرد و درباره ی این واقعیت صحبت نمود که او مانند خیلی از مردان دیگر، مشکلی داشته است که با این داروی جدید می توان با موفقیت آن را درمان کرد.
حتی قبل از اینکه وایاگرا معرفی شود، شرکت داروسازی فیزر برای ثروت غیر مترقبه ای آماده شده بود که از تجارب بین المللی این داروی شگفت آور حاصل می شد. حتی با وجود قیمت بسیار بالا، این دارو در سر تا سر دنیا برای بیش از 10 میلیون مرد تجویز شده است که در صدد رهایی از این مشکل جسمانی ناراحت کننده برآمده بودند (سادووسکی، میلر، مسکوویتز، و هاکت، 2001). علاوه بر وایاگرا، در حال حاضر چند محصول مشابه دیگر در این بازار چند میلیون دلاری، ساخته شده اند.
آنچه وایاگرا را خیلی جذاب می سازد این واقعیت است که از درمانهای قبلی برای کژکاری نعوظی، مانند جراحی و کاشت، خیلی کمتر تهاجمی است، و از پمپ های مکشی یا تزریقات آلتی خیلی کمتر آزارنده است. برخلاف درمانهای دیگری که به کمک آنها نعوظ به طور مصنوعی و مستقل از آنچه بین مرد و همسرش هنگام آمیزش جنسی می گذرد، حاصل می شود، وایاگرا زمانی موثر واقع می شود که با تجربه ی برانگیختگی جنسی همراه شده باشد.
علاوه بر اینکه مصرف وایاگرا راحت است، نسبتا بی خطر به نظر می رسد. با این حال، مردانی که داروهای قلبی نظیر نیتروگلیسیرین مصرف می کنند هشدار داده شده است، زیرا ترکیب این دو دارو می تواند مهلک باشد. عوارض جانبی خفیفی، مانند ضعف دید و سردرد گزارش شده است، اما اینها آن قدر مشکل ساز نیستند که مردان را از مصرف وایاگرا منصرف کنند. میزان اثربخشی چشمگیر بوده است، اما اینها آن قدر مشکل ساز نیستند که مردان را از مصرف وایاگرا منصرف کنند. میزان اثربخشی چشمگیر بوده است، به طوری که اکثریت قابل ملاحظه ی مردان از موفقیت با این دارو خبر می دهند. حتی مردانی که اختلال نعوظی آنها ناشی از مشکلات جسمانی، نظیر دیابت، آسیب نخاع شوکی، یا جراحی بوده است. وایاگرا را برای رسیدن به ارگاسم، مفید تشخیص داده اند. حتی مردانی که نتیجه گرفته بودند مشکلات نعوظی آنها علت روانی دارد، گزارش داده اند که به رغم احساس تعارض هیجانی، با مصرف این قرص کوچک، مشکل نعوظی آنها برطرف شده است.
با وجود تمام این اخبار خوب درباره ی اثربخشی این دارو، آیا جنبه ی منفی دارد؟ برخی از متخصصان بالینی از خود می پرسند آیا این قرص معجزه آسا باعث نمی شود که مردان به راحتی از مسایل هیجانی ریشه داری که در مشکل نعوظی انعکاس یافته اند، چشم پوشی کنند. برای مثال، مشکل یک مرد در رسیدن به نعوظ شاید روشی باشد که بدنش از خصومت، رنجش، یا حتی ترسی که او نسبت به همسرش احساس می کند، خبر می دهد. آیا برای این مرد بهتر نیست که به جای نادیده گرفتن سیستم هشداری که درون بدنش فعال شده است، از علتهای مشکل خود آگاه شود؟
مدت کوتاهی بعد از معرفی وایاگرا، نگرانی هایی وجود داشت مبنی بر اینکه این داروی جدید می تواند تاثیر زیان بخشی بر روابط داشته باشد. در برخی زوجها، شروع دوباره و ناگهانی آمیزش جنسی می توانست سیستم میان فردی را طوری تغییر دهد که نه زن و نه شوهر انتظارش را داشتند. بعد از مدتی که وایاگرا وارد بازار شد، ستونهای کمک در روزنامه ها حاوی نامه هایی از زنان عصبانی بودند که از بی توجهی همسران تازه برانگیخته شان شکایت داشتند. هنگامی که مصرف وایاگرا ادامه یافت و تعداد بیشتری از مردان مصرف این دارو را آغاز کردند، وضعیت روشنتر شد. پژوهشگرانی که درباره ی تاثیر این دارو بر روابط تحقیق می کردند اعلام داشتند که در اکثر موارد منافع محسوسی عاید شده است. در واقع، وقتی مردانی را که وایاگرا مصرف می کردند با مردان گروه گواه بدون درمان مقایسه کردند. مردان درمان شده از دعوای کمتر و مهربانی و عطوفت با همسرشان خبر دادند. همسران این مردان نیز اعلام داشتند که در روابطشان مهربانی و وحدت بیشتری را تجربه کردند (مولر و همکاران،2001).
طی ده سال بعدی، پژوهشگران و متخصصان مراقبت از سلامتی، تاثیر وایاگرا و داروهای مشابه را با توجه خاص به تاثیر این گونه درمانها بر روابط صمیمی، همچنان زیر نظر خواهند داشت. در حالی که به تاثیرات جسمانی مطلوب توجه می شود، این نیز مهم است که مسایل هیجانی و رابطه ای مورد توجه قرار گیرد.
مهدیه رادپور کارشناس ارشد مشاوره خانواده
مرکز مشاوره و امور روانشناختی رهبان